បង្ហាញពីស្នាដៃផ្នែកនគររូបនីយកម្មរបស់ខ្មែរតាមសម័យកាលនីមួយៗគឺ
- ខ្មែរជំនាន់ដើមៈ រស់នៅជាក្រុម សង់ផ្ទះលើជន្ទល់ខ្ពស់ផុតពីដី ។ ខ្មែរមានកំពង់ផែទន្លេព្រមទាំងផែសមុទ្រផងដែរ (កំពង់ផែសំពៅអូកែ កម្ពុជា) សម្រាប់ការដឹកជញ្ជូន និងពាណិជ្ជកម្មក្នុងនិងក្រៅប្រទេស ។
- សម័យចេនឡាៈ មានភវបុរៈ និងឦសានបុរៈជារាជធានី ។
- សម័យអាណាចក្រភ្នំៈ មានវ្យាធបុរៈជារាជធានី ។
- នៅសម័យអង្គរៈ ទីក្រុងអង្គរដ៏ស្រស់បវរប្រកបដោយស្នាដៃស្ថាបត្យកម្មគ្មានពីរលើលោក នាសម័យរុងរឿងបំផុតនៃប្រវត្តិសាស្រ្តកម្ពុជា មានប្រជាជនប្រមាណជាងមួយលាននាក់ ( តាមការប៉ាន់ស្មាន ) ហើយដែលប្រជាជនទូទៅចក្រភពខ្មែរមានប្រហែលដប់លាននាក់ជាស្រេចទៅនាពេលនោះ ។
- សម័យលង្វែកៈ មានស្នាដៃផ្នែកនគរូបនីយកម្មដែលគយរឲ្យស្ញប់ស្ញែងមួយទៀតរបស់ដូនតាយើងគឺការកសាងទីក្រុងលង្វែកដែលមានគុម្ពឬស្សីជាកំពែងការពារក៏រឹងមាំ ។
- រាជធានីចតុមុខ ដែលកសាងឡើងដោយព្រះបាទពញាយ៉ាត ក៏ជាស្នាដៃផ្នែកនគររូបនីយកម្មមួយទៀតយ៉ាងសំខាន់ គ្រងមានទីតាំងល្អ គឺស្ថិតនៅលើទីប្រសព្វនៃទន្លេទាំងបួនដែលកម្រមានក្នុងលោក ។