១.និយមន័យការអធ្យាស្រ័យ និងការសន្ដោស

ការអធ្យាស្រ័យ គឺការគោរពគ្នា ការយោគយល់ ការអត់ឳនគ្នា តាមរយៈការយល់ចិត្ត​គ្នា​ទៅវិញទៅមក​ទាំងកាយ វាចា ទាំងចិត្ត ។ មនុស្ស មានគំនិតអធ្យាស្រ័យ គឺជាមនុស្សមិន​មានះ​ថា មានតែគំនិតរបស់ខ្លួនទេដែលត្រូវ តែគំនិតអ្នកដទៃក៏អាចត្រូវដែរ ជាគំនិតដែលខ្លួន​ទទួលយកមតិអ្នកដទៃមកពិចារណា ។

ការសន្ដោស គឺជាសេចក្តីត្រេកអរពេញចិត្តចំពោះវត្ថុដែលជារបស់ខ្លួនមាន របស់ដែល​ខ្លួនរកបាន របស់ទ្រព្យរកបានដោយវិធីត្រឹមត្រូវតាមសមត្ថភាព គឺរកបានប៉ុន្មាន ក៏ល្មមចិត្ត​ត្រឹមប៉ុណ្ណោះ មិនសង្វាតលោភលន់ និងមិនវាទីហួសហេតុ ហួសបំណងរបស់ខ្លួនឡើយ។​ ការសន្ដោស គឺការត្រេកអរពេញចិត្តនឹងរបស់ដែលខ្លួនគួរបាន គឺបានដោយអាជីវកម្មសុចរិត ត្រឹមត្រូវ តែមិនគួរត្រេកអរចំពោះរបស់ដែលបានមកមិនប្រកបដោយធម៌ ឬដោយអំពើ​ទុច្ចរិត​​​នោះឡើយ ។ ការអធ្យាស្រ័យ ការសន្ដោស គឺជាការបន្ទន់ចិត្ត និងការមិនប្រកាន់ទោស​ចំពោះ​ខ្លួន​ឯងផង និង​ចំពោះ​អ្នកដទៃផង ។